A gdyby wszystko było grą? Czarny mag na nas czeka...

Co by było gdyby życie było jedną wielką grą Powiecie mi: Przecież to jest gra, ciągła gra by przetrwać. Jednak nie chodzi mi o coś takiego. Zastanówmy się, co by było gdyby nasz świat całkowicie zamienił się w grę. Przykładem niech będzie gra cRPG – Gothic 3. Dla niewtajemniczonych, już śpieszę z wytłumaczeniem. Ma ogromny piękny świat, pełen miast, ludzi, zadań. Opiera się na typowym naszym średniowieczu. Z paroma wyjątkami: Usuwamy konie, dodajemy magię. Tak w skrócie.

Napisanie tego posta naszło mnie po obejrzeniu filmu „Na skraju jutra”, gdzie bohater po śmierci, wraca kilka godzin wcześniej w przeszłość i znów zaczyna od początku: taki save point, jak w grze (nawiązanie do gothic). Więc jaki byłby świat, gdybyśmy przenieśli się, a raczej część z nas w grę? 

Scenariusz 1

Przenosimy się duszą i ciałem do świata gry. Patrzymy, wszystko cacy. Mamy łuk, miecz, fajne wdzianko (Pancerz wieśniaka). Jak zapaleni gracze od razu ruszamy do eksploracji świata. Napotykamy pierwszą większą osadę. Miasto żyje! Kupcy krzyczą na straganach.

- Świeże ryby! Najświeższe w całej Myrtanie!

- Ja mam jeszcze świeższe! – Tutaj wygrażanie w stronę konkurenta.

Kowala stuka sobie w kowadło, ktoś inny młotkiem demoluje domostwo. Cudnie! Zagadujemy pierwszą z brzegu osobę. Naprowadza nas na najemnika z zadaniami. Stasiu, bo tak ładnie się nazywa nasz przyszły kolega, ma dla nas typowego questa.

- Idź i zabij 4 wkurwiające moją osadę wilki. - Jak nie będziesz uważny, to zrobią z Ciebie szkielet obgryziony do zera. Ale co tam, ty się nie boisz. Wiesz, że jakby co, to 10 min. wcześniej zapisano grę. Najwyżej ekran logowania i gramy od momentu zapisu (Na zasadzie, że obudzimy się po śmierci w miejscu początkowym). Idziemy zabijamy wilki i jest super. Przy okazji używamy 14 mikstur leczniczych i gulaszu starej kucharki. Z czasem, po seriach questów typu: Przynieś – zabij – nakop  do dupy, stajemy się szanowanym obywatelem. I toczymy swoje życie wśród społeczności wirtualnej dalej. 

                                              (Do obrazka: Oj dana, dana, napierdalam ice ballami od samego rana)

I wszyscy są szczęśliwi, Ci co marzą o świecie fantasy, który oderwałby ich od nudy rzeczywistego, są spełnieni. Jednak…

Scenariusz drugi

Zaczynamy tak samo, z odjęciem możliwości wczytania zapisu. Na pierwszych 4 wilkach kończymy nasz niesławny żywot. Pojawia się pytanie. Kto byłby taki chętny by wyruszyć w świat fantasy, gdyby miał zasadę: Śmierć = koniec? Za każdym z rogów może siedzieć ukryty czarny mag. Co prawda, jest już po 500 latach życia. Ledwie widzi na oczy, przez co myli nas z wilkiem i zabija kulą ognia. Wszystko miało być takie niezwykłe… Na pewno żywa pochodnia w naszym wydaniu, byłaby czymś takim… Ryzykujemy?

- Potężne warowne zamki na skałach…

- Królowie, których łaskawe spojrzenie może wynieść nas na szam szczyt…

- Piękne królewny i książęta…

- Klasztory, pełne studiujących świat magii adeptów… (Zapierdziałym księżom mówimy nie)

- Magia, która staje się czymś na porządku dziennym (Wyjdź przed chatę, na dziedzińcu napierdalają się magowie)

- Zadania w których możemy się wykazać męstwem (Siedzisz 5 godzin ukryty w krzakach i czekasz, aż kupiec wpadnie w pułapkę, potem 2 strzały z łuku i on uciekający z pełnymi portkami, złoto jest nasze. Prawda, że dużo męstwa było potrzebne? ;))

- Miecze, topory, łuki, kusze, halabardy, widły, garnek, miotła – narzędzia eksterminacji

No to wypisałem co nieco. Kto ryzykuje razem ze mną?